10dagen Namibië en Nieuwjaar

Mijn laatste verhaal eindigde met een compleet hectische werkweek waar veel te doen was. Gelukkig zag mijn baas het ook in dat we hard gewerkt hadden en hebben we vrijdag middag met zn allen op het werk een heerlijk braai gehad! Het was een heerlijke dag met veel opruimen voor de vakantie en relaxen. Ook moest er nog het nodige voor de Landrover geregeld worden die we zouden huren voor onze road trip naar Namibie. Aeilt had het voor elkaar gekregen dat we naast de Landrover Freelander een complete kampeeruitrusting voor niks erbij zouden krijgen. Tent, kampeerstoelen, tafel, jerrycans voor benzine en water, koelkast, een braai en ga zo maar door, heel vet dat we dat er zomaar gratis bij kregen.
Maar nu komt het mooiste, zaterdagochtend zouden ze de auto afleveren bij ons thuis en dan zouden we meteen gaan karren. Maar nu belde die dude van het verhuurbedrijf me vrijdag op en zei dat hij een paar probleempjes had. Doordat we alle kampeerspullen bij huren past het allemaal niet in de Freelander, dus of hij –natuurlijk zonder extra kosten- onze auto mocht up-graden naar een Discovery 3. Dus even samengevat, omdat we gratis kampeerspullen erbij kregen dat niet in de auto past, krijgen we een gratis upgrade van de auto, heerlijk :). Verder vroeg hij ook of hij hem vrijdag al mocht brengen omdat dat beter uitkwam, uiteraard ook zonder extra kosten. Ze kwamen de auto dus naar werk brengen en dat was echt geweldig. Collega’s van mij mochten van mij wel even een rondje rijden en dat vonden ze echt prachtig.

Zaterdag ochtend was het dan zo ver, na de garden route was het nu tijd voor Road Trip Part 2! Samen met 3andere boys zijn in de Landrover gestapt en met zo weinig mogelijk voorbereiding zijn we naar Namibië gereden. Eerste nacht was aan de Orange River, op de grens van Zuid Afrika en Namibië. Wij nog in ZA maar de andere oever was Namibië. Toen we de tent en alles klaar hadden gemaakt kwamen we er achter dat we geen luchtbedden ofzo hadden meegenomen. Lekker, dat wordt dat 10dagen op de grond slapen, maar ik moet zeggen het went wel. Tweede dag zijn we naar de Fish River Canyon gereden. Dat is de 2e grootste Canyon ter wereld, na de Grand Canyon. Was echt prachtig. Eerst rij je uren en uren door de woestijn en dan in 1x zie je dat, heel vet.

We hadden op de grens nog wel de nodige aankopen gedaan want we wisten dat Namibie heel leeg land was. Het is meer dan 25x zo groot als NL maar er wonen maar 2miljoen mensen. Na vier dagen rijden in de woestijn zagen we het eerste stoplicht en de eerste politie. Er waren dagen dat we maar 5autos zagen, in de hele dag. Maar we hadden dus rijst en chakalaka saus als noodrantsoen gekocht voor als er niks te koop was, en op de tweede dag was het al raak. Heel de dag dus geen winkel tegen gekomen en we hadden dus geen avondeten. Toen hebben we onze bierblikjes opengesneden aan de bovenkant, rijst en water erin, op het vuur. Het mooie was, dat het echt vet lekker was, ons primitieve maaltje.

De derde dag zijn we naar de Sossusvlei gereden. Dat ligt in de Namib Dessert. Bij de Sossusvlei is de hoogste zandduin ter wereld –dune 45- van 300+ meter als ik me niet vergis. In de woestijn was het inmiddels al 40graden en dat ik toch wel een andere manier van de kerst in gaan. De volgende ochtend zouden we de woestijn inrijden en dune 45 beklimmen en dan vanaf de duin de zonsopgang bekijken. 5uur ’s ochtends ging de gate open en konden we beginnen. Met ons slaaphoofd begonnen we de klim van de duin. We waren de eerste die dag dus het zand was nog helemaal nieuw zonder voetstappen ofzo. in het begin leken wij dit wel even te doen dus we gingen zelfs even rennen. Tien seconden later bleek het toch geen goed plan. Om 05.30 begonnen we de klim, ik denk dat we er meer dan halfuur over gedaan. Totaal uitgeput kwamen we boven aan maar daar kregen we toch ook wat. Het was prachtig. 1 en al zand, maar zo mooi. Zonsopgang bekijken heerlijk. Daarna zijn we naar Death Valley gereden. Dat is een stuk grond midden in de woestijn waar –je raad het al – dode bomen van 900jaar oud staan. Heel raar, je moet maar is op de fotos kijken, het lijkt allemaal best klein maar death valley is 3km lang. Het stuk van dune 45 naar death valley was trouwens heel gaaf, het was 5km waar je alleen met je 4x4 mocht rijden. Dus wij onze Landrover in de woestijnstand gezet voor onze eerste off-road trip. Was echt super vet om daar te rijden, gewoon door de woestijn rijden, geen weg geen niks, als je vast komt te zitten moet je maar wachten tot de volgende auto. Maar natuurlijk is er niks gebeurt omdat Lenny achter het stuur zat. Toen we de Sossusvlei uitreden rond 11uur s ochtends was het al 35graden, lekker airco aan in de auto. Toen zijn we naar Swakopmunt gereden, dat is de tweede grootste stad van Namibie, en er wonen 35.000 mensen.

De volgende dag hebben we in Swakkopmunt een quad rit gemaakt door de woestijn. Was ook echt heel tof, met 80km/h dik driften, op 3 of zelfs op 2 wielen rijden. Rollercoasters over de duinen, dat wil zeggen volgas de duin op en als de quad niet meer verder omhoog kan, gooi je het stuur om en ga je volgas weer naar beneden. 90/95 km/h. na Swakopmunt richting Windhoek (hoofdstad Namibie) gereden. Halverwege een slaapplek gezocht. We zijn uiteindelijk beland bij een Duitse boer in de tuin. In the middle of No-where, tussen de koeien vogels en apen hebben we ons kerstmaal gehad aan het kampvuur. Dit keer hadden we zelfs aardappels en appels in plaats van alleen beetje vlees op de braai. Heerlijk! De volgende ochtend werden we wakker gemaakt door een koe die onze tent aan het likken was. Gelukkig hadden de apen mijn kleren niet van de waslijn gestolen.

Volgende dag verder naar Windhoek gereden. Windhoek is de hoofdstad van Namibie maar is kleiner dan Groningen. Heerlijk stadje alleen was er weer eens niks, misschien had het er nu mee te maken dat het eerste kerst dag was. Maar alles was dicht, na 30min rondrijden in Windhoek hadden we dan toch een KFC gevonden die open was (enige tent in Windhoek) waar we konden ontbijten.

Windhoek is ongeveer het meest noordelijke punt waar we geweest zijn, we hadden ook nog doorgekund naar Botswana, maar we hadden helemaal niks bij ons tegen malaria, dus hebben we besloten om maar richting huis te rijden weer. Botswana ga ik dus sowieso nog een keer heen met een self-drive, als iemand interesse heeft, just gimme a call!

We zijn met een mooie omweg richting Luderitz gereden, Luderitz ligt op de rand van het diamond restricted area. Daar is een gebied (woestijn) vele malen groter dan NL afgezet omdat daar diamanten liggen, 30% export van Namibie. We hebben er nog een ghost-town bezocht dat vroeger een dorp was maar nu zijn de diamanten daar op en is alles verlaten. Staat daar een leeg stadje in het midden van Namibie. Helemaal verlaten.

Op de weg terug hebben we nog even gebruik gemaakt van een van de enige geasfalteerde wegen in Namibie, was ook een lekker gevoel. Toen weer op de zandwegen ergens ik heb geen flauw idee waar, er was ieder geval niks om ons heen kregen we onze tweede lekke band. De eerste keer hebben we goed opgelet hoe iemand onze band verving en de tweede keer konden we het gelukkig zelf. Anders waren we goed de sjaak.

Zodra we de border van ZA weer overgingen begon het helaas wel weer te regenen. Terug in Kaapstad was het wel weer heel erg wennen aan de drukte. In Namibie stopte we in een dorpje om vlees te kopen, nee was geen slager, de dichtstbijzijnde slager van in andere dorp 70km verderop. En dan heb je het over dorpjes waar misschien 100mensen wonen. En dan kom je weer in Kaapstad in de drukste tijd van het jaar.

Iedereen helemaal gebroken van de trip hebben we heel de dag rond het huis gehangen en echt niks gedaan. We hebben in 10dagen 4865km gereden, dus bijna 500km per dag, tot diep in de nacht bier drinken en de volgende ochtend om 7uur je tent uit worden gebrand door de zon. Het was heftig, indrukwekkend maar ook super VET.

Op oudejaarsavond hebben we een leuk feest gegeven bij ons thuis. Het was te druk in de stad, en als je een club in zou komen, zou je er waarschijnlijk niet meer uitkomen omdat het te druk was. Vanaf de veranda de 4min vuurwerk gekeken boven de Waterfront. 3x Nieuwjaar gevierd. Ik was de eerste hier in Kaapstad, toen een uur later was NL aan de beurt, en toen om 6 uur ochtends kreeg ik nog een vrolijke Eva aan de telefoon die eindelijk ook Nieuwjaar vierde op Sint Maarten.

Helaas kwamen we er de volgende dag achter dat er voor de 2e keer in drie weken tijd was ingebroken. In een wanhopige poging om steffis tas terug te vinden liep steffi een rondje om het huis en bleek haar tas op het dak van het huis te staan, helemaal in een donkere hoek achter de electric fence. Hij lag op een plek van, die tas kom ik later nog even ophalen, het rare was er was niks uit, portemonnee, sleutels alles zat er nog in. Er lag ook een muts voor het raam waar iemand waarschijnlijk doorheen geklommen is.

Toen de politie de volgende dag langskwam heb ik ze een rondleiding gegeven door het huis met de weak-spots in de beveiliging. Ons huis is nu een ‘hot-spot’ voor de politie en ze voeren hier extra patrouilles uit. De agent vroeg me nog; ‘Do you have fire-arms (geweren) here in the house?’ dus ik zei; ‘No, why?’ ‘ehyeah, you should kill them!’ Ok bedankt meneer de politie agent.

Maandag krijgen we een nieuwe electric fence om het huis en dan moet alles weer veilig zijn. Het is niet leuk dat je je eigenlijk helemaal niet meer veilig voelt in je eigen huis, maar dat hoort blijkbaar bij het leven in Kaapstad. Ik rust nu nog even uit tot maandag en dan moet ik weer aan de bak, ook al is het niet voor lang. 2weken werken, weekje vrij en dan kom ik terug naar Nederland. 27dagen en dan is het avontuur alweer voorbij, ik kan er nog niet over nadenken. Heb ook geen flauw idee hoe het is om winter te voelen. Ik lees verhalen over schaatsen en hier wordt het elke dag weer warmer, nu rond 33graden denk ik.

Mensen tot snel en hou je haaks!
Peace, Lenny